آزمایشات

مورد استفاده
بیماران مشکوک به پورفیری حاد
نام روش اندازه گیری
کیفی – پورفوبیلینوژن با واکنشگر ارلیخ واکنش داده و محصول رنگی تولید می کند، پورفوبیلینوژن در فاز آب
نام های مشابه
تست واتسون شوارتز

نوع نمونه
ادرار random صبحگاهی
حجم نمونه
5 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
2 میلی لیتر
اطلاعات لازم از بیمار
پورفیری حاد
معیار رد نمونه
تاخیر در ارسال و عدم محافظت در مقابل نور

اطلاعات بالینی
در اثر نقایص ساخت هِم، پورفیرینها ظاهر می‌شوند، این بیماری‌ها در بیماران که حمله پورفیری‌حاد در آنها مطرح است باید در نمونة ادرار، پورفوبیلینوژن را جستجو کرد.اکثر کمبود‌های ارثی آنزیمی رخ می‌دهند که در آنها سوبسترای آنزیم، در مقادیر زیاد از طریق ادرار و مدفوع دفع می‌شود. در طی حمله حاد پورفیریک، میزان زیادی از پورفوبیلینوژن دفع می‌شود. پورفیرینها در مسمومیت با سرب دفع می‌شوند، متابولیسم پورفرین ممکن است در مبتلایان به عفونت HIV همراه با هپاتیت‌ C، غیر طبیعی باشد.
مقادیر مرجع
عدم شناسایی پورفوبیلینوژن
تفسیر
مشاهده رنگ magenta(سرخابی ارغوانی) در فاز زیرین نشان دهنده تست مثبت برای پورفوبیلینوژن است.

احتیاط ها
اوروبیلینوژن تنها ماده مداخله گر است که با کلروفورم جدا می شود مداخله گر دیگر رنگ متفاوت زرد، نارنجی تا قرمز ایجاد می کند.
منابع بالینی
Tietz textbook of clinical chemistry ,) 1986,page 1600-1601)

روز و زمان انجام آزمایش
هرروز