آزمایشات

مورد استفاده
برای تشخیص بيماري ويلسون (Wilson disease) يا دژنراسيون هپاتولنتيكولار(Hepatolenticular degeneration) کاربرد دارد.
نام روش اندازه گیری
Chemical
نام های مشابه
سرولوپلاسمین

نوع نمونه
سرم-پلاسما
حجم نمونه
1000 میکرولیتر
کمترین حجم نمونه
500 میکرولیتر
نگهداری نمونه
"7 روز در دمای 8 -2 c˚ ، سه ماه 20- c˚"
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚ یا 20- c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
اطلاعات لازم از بیمار
بیماری ویلسون
معیار رد نمونه
نمونه باید شفاف و فاقد هر گونه ذرات معلق باشد
نمونه حجم مناسب برای انجام تست را داشته باشد
نمونه سرم لیپمیک و ایکتریک در نتیجه ی انجام آزمایش تاثیر گذار است.

آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
نیاز به ناشتایی دارد

اطلاعات بالینی
سرولوپلاسمين يك واكنش دهنده فاز حاد(acute phase reactant) و پروتئين متصل شونده به مس مي باشد كه در كبد ساخته مي شود. در بيماري ويلسون (Wilson disease) يا دژنراسيون هپاتولنتيكولار(Hepatolenticular degeneration) كه يك بيماري اتوزومال مغلوب است٬ كاهش ساخت سرولوپلاسمين سبب رسوب بيش از حد مس در كبد٬ مغز٬ قرنيه٬ كليه و اعضاء ديگر مي گردد. تشخيص اين بيماري بر اساس كاهش سرولوپلاسمين خون٬ كاهش مس خون٬ افزايش مس ادرار به همراه تست هاي مختل كبدي صورت مي پذيرد.
در بيشتر از 75% ازبيماران مبتلا به بيماري ويلسون ميزان سرولوپلاسمين كاهش مي يابد. با توجه به اين كه سرولوپلاسمين يك واكنش دهنده فاز حاد است چندين نمونه بايد سنجيده شود. تشخيص بيماري ويلسون نياز به بررسي كامل شرح حال٬ يافته هاي فيزيكي٬ آزمايشات متعدد و بررسي سابقه فاميلي دارد.
تست هاي اضافه ديگر براي تشخيص بيماري ويلسون شامل سطح سرمي و ادرار مس و ميزان مس در بيوپسي كبد است. سطح سرولوپلاسمين سرم در Menkes syndrome كه در اثر نقص در جذب مس رخ مي دهد نيز پايين است. مقادير بالاي سرولوپلاسمين سرم در بسياري از بدخيمي ها و بيماري هاي التهابي و

روز و زمان انجام آزمایش
روزانه