آزمایشات

مورد استفاده
بررسی اختلالات انعقادی و خونریزی دهنده مشکوک به علت ناهنجاری فیبرینوژن (فاکتور I)در پلاسما.
-پایش و درمان بیماران مبتلا به انعقاد منتشر داخل عروقی (DIC) و فیبرینولیزیس.
نام روش اندازه گیری
Coaglulation
نام های مشابه
فیبرینوژن

نوع نمونه
پلاسما سیتراته
حجم نمونه
1 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
0.5 میلی لیتر
نگهداری نمونه
بعد از خونگیری سریعا در دمای 20- ارسال شود
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚ یا 20- c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
راهنمای جمع آوری نمونه

اطلاعات لازم از بیمار
اختلالات انعقادی- خونریزی
معیار رد نمونه
"حجم کم، همولیز،ایکتریک،لیپمیک"

اطلاعات بالینی
فیبرینوژن یک پروتئین با وزن مولکولی زیاد (340000 دالتون) است که با غلظت 100 تا 700 میلی گرم در دسی لیتر پلاسما وجود دارد.

فیبرینوژن در کبد تشکیل می‌شود و بیماری‌های کبدی گاهی غلظت فیبرینوژن موجود در گردش خون را کاهش می‌دهند.

فیبرینوژن به علت اندازه مولکولی درشتش در حال طبیعی فقط به مقدار مختصری به داخل مایعات میان بافتی نشت می‌کند و چون یکی از فاکتورهای اساسی در روند انعقاد خون به شمار می‌رود لذا مایع بین سلولی در حال عادی لخته نمی‌شود. اما هنگامی که نفوذپذیری مویرگها بطور مرضی افزایش می‌یابد در این حال فیبرینوژن واقعا به مقادیر کافی به داخل مایعات بافتی نشت می‌کند و اجازه می‌دهد که این مایعات نیز به همان روش پلاسما و خون کامل ، لخته شوند.
تفسیر
فیبرینوژن از پروتئین های رشته ای پلاسما می باشد که در کبد سنتز شده و به عنوان یک پروتئین واکنشگر فاز حاد در طی التهاب یا نکروز بافتی افزایش می یابد. افزایش سطح فیبرینوژن در ارتباط با افزایش احتمال خطر بیماری کرونر قلب (CHD)، سکته، انفراکتوس میوکارد (MI) و بیماری شریان های محیطی می باشد. کاهش آن در مبتلایان به بیماری کبدی، سوء تغذیه و کوآگلوپاتی ها مانند انعقاد منتشر داخل عروقی (DIC) مشاهده می گردد. انتقال مقدار زیاد خون نیز موجب کاهش سطح آن می شود، زیرا خون ذخیره فاقد فیبرینوژن است. کاهش سطح فیبرینوژن موجب افزایش زمان پروترومبین (PT) و زمان ترومبوپلاستین نسبی (PTT) می گردد. حاملگی و تجویز استروژن ها موجب افزایش فیبرینوژن می گردد.
احتیاط ها
افزایش سطح:-واکنش های حاد التهابی مانند آرتریت روماتوئید، گلومرولونفریت-تروما-التهاب حاد مثل پنومونی-بیمارس کرونر قلبی، سکته، بیماری عروق محیطی-سیگار کشیدن-بارداری
کاهش سطح:-بیماری کبدی هپاتیت و سیروز-DIC-فیبرینولیزین ها اولیه و ثانویه، آفیبرینیوژنمی مادرزادی-کارسینوم پیشرفته- سوء تغذیه-انتقال حجم زیاد خون
- رژيم هاي غذايي سرشار از اسيدهاي چرب امگا 3 و امگا 6 مانند روغن ماهی سبب کاهش فیبرینوژن می شود.
-انتقال خون طی کمتر از یک ماه موجب کاهش فیبرینوژن می گردد.
دارو های افزایش دهنده: استرو‍ژن ها و قرصهای ضد بارداری خوراکی (ocp)
دارو های کاهش دهنده: استروئيدهاي آنابوليك، آندروژن ها، آسپاراژنياز، فنوباربيتال، استرپتوكيناز، اوروكيناز، اسيدوالپوريك و فعال کننده های پلاسمینوژن.
-فیبرینوژن به عنوان یک پروتئین پلاسمایی اصلی بر روی سرعت رسوب خون (ESR) مؤثر است و غلظت بالای آن موجب افزایش این سرعت می گردد.

روز و زمان انجام آزمایش
روزانه
مدت زمان انجام آزمایش