آزمایشات

مورد استفاده
-تشخیص بالینی عفونت کلامیدیا تراکوماتیس.
-کمک به تشخیص افتراقی پنومونی آتیپیک در شیرخواران، عفونت چشمی تراکوما و لنفودنوپاتی ناحیه کشاله ران مشکوک به لنفوگرانولوم ونروم (LGV)
نام روش اندازه گیری
Elisa
نام های مشابه
آنتی بادی ضد کلامیدیا، Chlamydia Serology، Anti Chlamydia Ag, Antibody

نوع نمونه
سرم
حجم نمونه
1 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
0.5 میلی لیتر
نگهداری نمونه
"1 ساعت در 15 تا 25 c˚ یا 7 روز در 8 -2 c˚ ، سه ماه در 20- c˚ "
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚ یا 20- c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
اطلاعات لازم از بیمار
عفونت دستگاه تناسلی-چشمی-تنفسی
معیار رد نمونه
"حجم کم، همولیز،ایکتریک،لیپمیک"
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
نیاز به ناشتایی نمی باشد.

اطلاعات بالینی
کلامیدیا انگل داخل سلولی با مشخصات باکتری و ویروس می باشد. سه گونه از آن شناخته شده است که شامل کلامیدیا تراکوماتیس، کلامیدیا پونومونیه و کلامیدیا پسی تاسی می باشد. عفونت‏های مزمن بدون علامت یا مداوم ناشی از کلامیدیا تراکوماتیس و کلامیدیا پونومونیه در انسان شایع هستند. به همین علت روشهای سرولوژی در تشخیص بیماری فعال چندان کمک ‏کننده نخواهد بود. کلامیدیا تراکوماتیس یک پاتوژن باکتریال شایع بیماری­های منتقله از راه جنسی (STD) است. کلامیدیا تراکوماتیس همچنین پاتوژن تنفسی بوده و موجب کوری (اُفتالمی نوزادان)، LGV، بیماری التهابی لگن (PID)، حاملگی خارج رحمی، اورتریت، اپیدیدیمیت و نازایی می‏گردد. کلامیدیا تراکوماتیس در زمان زایمان و یا در تماس مستقیم جنسی از مادر به جنین انتقال می یابد. این نوزادان ممکن است مبتلا به کنژنکتیویت ( ورم ملتحمه) و یا سندروم پونومونی کلامیدیایی گردند. کلامیدیا تراکوماتیس شایعترین عامل باکتریایی می باشد که از طریق مقاربت جنسی انتقال می یابد. این باکتری عامل لنفودنوپاتی ناحیه کشاله ران (LVG) و اپیدیدیمیت (التهاب مجاری اپیدیدیم) در مردان و سرویسیت ( التهاب سرویکس) و
مقادیر مرجع
Clamydia IGM
<= 0.8 : Negative
0.8-1.1 : Borderline
>1.1 : Positive
واحد:Ratio
Chlamydia IGG
<= 16 : Negative
16-22 : Borderline
>22 : Positive
واحد:RU/ml
تفسیر
تیتر آنتی بادی IgG بیشتر از 1/64 احتمالاً نشاندهنده عفونت فعال (اخیر) می باشد. تیتر آنتی بادی کمتر از 1/64 نشاندهنده عدم عفونت به کلامیدیا تراکوماتیس و یا عفونت پیشین می باشد. تیتر آنتی بادی IgM بیشتر از 1/10 احتمالاً نشاندهنده عفونت فعال (اخیر) می باشد. تیتر آنتی بادی کمتر از 1/10 نشاندهنده عدم عفونت به کلامیدیا تراکوماتیس و یا عفونت پیشین می باشد. بعضی افراد طبیعی بدون بیماری حاد ممکن است تیتر بالای IgG را به علت ابتلا به عفونت در زمان گذشته نشان دهند. تعیین میزان آنتی‏بادی IgM نشانگر بیماری حاد است.
احتیاط ها
-وجود روماتوئید فاکتور (RF) ممکن است سبب افزایش کاذب IgM شود.
-وجود آنتی بادی ضد هسته (ANA) می تواند منجر به تداخل در نتایج آزمایش گردد.

روز و زمان انجام آزمایش
دوشنبه و پنج شنبه